7 Tips om met weerstand om te gaan
Overkomt het jou ook vaak dat je met goede bedoelingen iets duidelijk wilt maken aan je gesprekspartner, maar dat je vooral weerstand krijgt? Al snel kan er dan een discussie ontstaan waar je allebei niet blij van wordt. In dit artikel 7 tips om hiermee om te gaan.
1. Richt je op de achterliggende emotie
Het is handig om te weten dat als je gesprekspartner onlogisch of onredelijk klinkt, er altijd een emotie onder zit die jouw gesprekspartner wil laten horen. Als je dit beseft, heb je al een belangrijke stap gezet om een discussie te doorbreken.
Als je iets zegt dat feitelijk waar is of voor de hand ligt, terwijl je gesprekspartner toch weerstand blijft vertonen, is het verstandig als je de volgende vraag stelt: “Ik hoor wat je zegt, maar waar komt de lading vandaan?” Hierdoor verschuift het accent van de inhoud van het gesprek naar het gevoel erachter.
Niet zelden dragen mensen een frustratiepakketje met zich mee dat de sfeer van het gesprek bepaalt. Door deze vraag te stellen, komt de echte frustratie op tafel, de boodschap achter de boodschap.
Je krijgt met deze vraag niet alleen zicht op de pijnpunten, maar ook op wat de ander nodig heeft om zich echt gezien en gehoord te voelen.
2. Stem je communicatiestijl af
Mensen zijn verschillend, maar zijn voorspelbaar verschillend. Door deze voorspelbare verschillen kun je herkennen wanneer je in de allergiezone van je gesprekspartner bent gekomen. Hiervoor is kennis van communicatiestijlen nodig. Daarom volgt nu een korte uitleg over de DISC, een eenvoudig model om de verschillen in communicatiestijlen duidelijk te maken.
DISC maakt onderscheid in de volgende stijlen: Dominant (D), Invloed (I), Stabiel (S) en Consciëntieus (C) of een combinatie van deze vier.
- De D is resultaatgericht en pusht nogal eens.
- De I is doorgaans praatgraag en heeft moeite met structuur. Hij of zij wil graag waardering ontvangen en wil graag gezien worden.
- De S is de teddybeer. Hij of zij is vriendelijk, conflictmijdend en zachtaardig en houdt van zekerheid en voorspelbaarheid.
- De C is analytisch en is als een oester: hij of zij laat zich niet zo snel kennen. De C wil onderbouwingen, omdat alle dingen moeten kloppen. Hij of zij wil dat wat je aandraagt doordacht is. De C is bovendien gedreven door perfectionisme, iets wat hij of zij ook van anderen verwacht.
Welke stijl hanteert jij eigenlijk en past die bij die van jouw gesprekspartner? De D en C staan bekend om hun taakgerichtheid, terwijl bij de I en S alles draait om mensgerichtheid. Alleen al die verschillen leiden vaak tot botsingen.
Wist je dat in veel relaties een D zich aangetrokken voelt tot een S en de I tot de C en vice versa? In eerste instantie kunnen ze het goed met elkaar vinden, want tegenpolen trekken elkaar immers aan. Maar vroeg of laat geeft dat ook de nodige wrijving.
Als jij en jouw gesprekspartner een van de vier profielen herkent, kunt je ook zijn of haar taal leren spreken. Hierdoor kun je op slagvaardige manier zijn of haar behoeften begrijpen en daarop inspelen. Weerstand verdwijnt dan vaak omdat je (gespreks)partner zich gezien en begrepen voelt.
3. Niet pushen, maar écht zien en horen
Hoe steviger je jouw standpunt onderbouwt, des te meer weerstand je krijgt. Herken je dat?
Als je weerstand ontmoet, is de instinctieve neiging om nog harder te pushen. Stop daarmee, want het zorgt er niet voor dat de ander beter naar je gaat luisteren. Nieuwsgierigheid tonen wel! Probeer te ontdekken waar de lading vandaan komt (zie punt 1) en hoe de ander denkt (punt 2).
Op het moment dat je weerstand bij de ander ziet, kun je het beste jezelf dwingen te beheersen en proberen je aandacht volledig op de ander te richten. Juist als je de behoefte voelt om te gaan argumenteren, helpt het om de ander eerst te horen door te spiegelen.
Spiegelen is in eigen woorden (of letterlijk) herhalen wat de ander zegt. Dit is een beproefde techniek tijdens een impasse. Spiegelen geeft je tijd om na te denken over je eigen reactie en dwingt je om na te denken over wat de ander daadwerkelijk zegt.
Als je spiegelt, laat je duidelijk aan de ander merken dat je hem of haar in zijn of haar redenering wilt volgen. Maar ook jij wilt natuurlijk dat de ander jou hoort. Dat kan meestal pas als je bereid bent om nog een stap verder te gaan…
4. Een stapje verder
Er is een gesprekstechniek die die stap verder gaat. Die techniek noemen we valideren. Communicatie is als een golfbeweging: je gesprekspartner wil worden gehoord en pas als dat is gebeurd, is sprake van een rustpunt. Daarna ben jij aan de beurt. Je dient dus eerst de ander het gevoel geven dat hij of zij is gehoord, voordat jij je gehoord kunt voelen. Dat kan door te valideren.
Valideren doet je door de volgende woorden te gebruiken: “Ik kan me goed (beter) voorstellen waarom je zo kritisch (boos, afwijzend, teleurgesteld) reageert. Je had verwacht dat ik … en juist omdat ik dat niet heb gedaan…”
Met valideren geef je toestemming aan je gesprekspartner om de dingen anders te beleven dan jezelf, of zich anders te voelen dan jezelf. Het vereist dat je vanuit zijn of haar beleving leert denken, zelfs al is deze niet jouw beleving. Bij valideren bekijk je dus de situatie vanuit het perspectief van de ander.
Bij valideren hoef je het totaal niet met je gesprekspartner eens te zijn. Begrip tonen is immers iets anders dan gelijk geven. Doe je dit niet, dan wil iemand zijn of haar gelijk toch halen en lok je jouw gesprekspartner uit tot een vaak inhoudelijke discussie.
Met valideren voelt de ander: Gelukkig, hij begrijpt waarom dit voor mij zo’n punt is.
Je kunt daarna prima zeggen: “Mag ik nu mijn kant van het verhaal eens toelichten?” Door de ander eerst te valideren, vermindert zijn of haar weerstand ten opzichte van jou behoorlijk.
5. Als de ander nog steeds niet wil luisteren
Sommige mensen zijn echter niet bereid zich naar jouw kant te bewegen. Dan helpt het om te zeggen dat je het gevoel hebt dat die andere niet bereid is om echt naar je te luisteren. Je kunt zelfs aangeven dat je op een (luister)reactie had gehoopt en iets zeggen in de trant van: “Ik schrik ervan dat je dit ter sprake brengt.”
Als je merkt dat de ander niet bereid is om echt te luisteren, kunt je je teleurstelling verwoorden. Je kunt dan iets zeggen over het effect dat dit op je heeft. Vaak helpt het om die feedback af te sluiten met de vraag: “Kun je je dit voorstellen?” of zelfs “Is dat je bedoeling?” Met name de laatste vraag is natuurlijk tamelijk confronterend, en kan de ander provoceren om alsnog duidelijk te maken waarom hij of zij zo stug blijft volhouden.
6. Kies liever voor de relatie dan voor je gelijk
Het kan natuurlijk ook zo zijn dat je echt geen gelijk hebt. In dat geval is het verstandig jezelf de vraag te stellen waarom je zo graag gelijk wilt hebben. Het grote gelijk bestaat immers niet.
Maar zelfs al heb je wel gelijk, wat doe je als die ander het jou niet geeft? Je kunt op dat moment hooguit ervoor kiezen om elkaar te begrijpen. Het accent verschuift op deze manier naar de kwaliteit van de relatie.
Kies je dus voor je gelijk of voor de relatie? Waarom zou je doordrammen als je daarmee een (goede) relatie ondermijnt. In een dergelijke situatie is het vaak beter het erover eens te zijn dat je beiden van mening verschilt, terwijl je je bewust bent van de waarde van de relatie. Uiteraard is het dan nuttig dat je kunt verdragen dat mensen anders tegen iets aan kunnen kijken.
7. Vertel de ander over de achtergrond van je houding
Als je weerstand ontmoet, helpt het om eerlijk te zijn over waar je houding vandaan komt. Je mening komt tenslotte niet uit de lucht vallen.
Je vertelt de ander over jouw eerdere ervaringen, je behoeften of pijnpunten waardoor het voor jouw gesprekspartner ineens duidelijker wordt waarom jouw standpunt zo belangrijk voor je is.
In plaats van de kille feiten vertel je iets persoonlijks, iets dat je raakt. Mogelijk is bij jou sprake van oud zeer, wat je met jouw gesprekspartner eerlijk wilt bespreken. De kans is groot dat een gesprek van hart tot hart jullie dichter bij elkaar brengt. Door je kwetsbaar op te stellen, win je doorgaans respect en sympathie. Dit leidt er vaak toe dat de weerstand bij de ander eveneens afneemt en zelfs verdwijnt.
bron: tripleimpact.nl